Από τα πιο δροσερά φρούτα του καλοκαιριού, το καρπούζι περιέχει βιταμίνες Α και C, είναι άριστο διουρητικό και καθαριστικό του αίματος, ενώ το σάκχαρό του μεταβολίζεται από τους διαβητικούς.
Στον Πόντο ονομαζόταν καρπούζιν ή καρπούζ'.
Ως κοινό τρόφιμο στον Πόντο συναντάται σε πολλές παροιμιώδεις εκφράσεις: «Δύο καρπούζια σ' έναν κολτούκ' 'κ' εχωρούνε» (δύο καρπούζια δεν χωρούν κάτω από μία μασχάλη), έλεγαν γι' αυτούς που καταγίνονται ταυτόχρονα με πολλά έργα, τα οποία δεν εκτελούν με επάρκεια. Η παροιμία είναι μετάφραση της τουρκικής «ικί καρπούζ μπιρ κολτουά σιχμέζ».
Το σφαιρικό του σχήμα εύκολα παραπέμπει στο ανθρώπινο κεφάλι, έτσι λοιπόν έλεγαν: «το κιφάλ'ν άτ', άμον χαρπούζ'» (το κεφάλι του σαν καρπούζι) για τον χοντροκέφαλο, ευήθη, ηλίθιο.
Με πληροφορίες από την Εγκυκλοπαίδεια του ποντιακού ελληνισμού, εκδ. Μαλλιάρης-Παιδεία, Θεσσαλονίκη.
